"Mijn hond gaat er naar toe, dus hij is niet bang"

Als jouw hond iets doet dat je vervelend vindt of waar je je zorgen over maakt, bestaat er een grote mogelijkheid dat angst daarbij een rol speelt. Als ik het heb over angst, denken eigenaren heel vaak alleen maar aan honden die in elkaar gedoken in een hoekje zitten te trillen. Maar angst kent heel veel gradaties. Als je je zorgen ergens over maakt, is dat ook een vorm van angst. Of je bedreigd voelen... En als dat bij ons mensen zo is, dan is er geen reden om aan te nemen dat dat voor honden ook zo is. Op emotioneel vlak verschillen we namelijk maar weinig van elkaar. 

Een hond die iets spannend vindt, zich zorgen maakt, zich bedreigd voelt of  'simpelweg' bang is, kan heel veel verschillende gedragingen laten zien. Hij kan inderdaad in een hoekje gaan zitten en trillen. Maar hij kan ook proberen te vluchten, zich proberen in te graven, bevriezen, stress-signalen laten zien, druk zijn, grommen, blaffen, bijten, enzovoort. Er zijn allerlei variaties. En één van de dingen die een hond kan doen als hij zich zorgen maakt, iets spannend vindt, zich bedreigd voelt of bang is, is naar datgene toe gaan waar hij naar kijkt of mee bezig is. 

Het is één van de eerste dingen die mensen vaak zeggen over hun uitvallende hond als ik zeg dat hij het doet omdat hij het spannend vindt. "Maar hij gaat er naar toe, dus dan is hij niet bang".  Alhoewel ik die gedachte wel snap, zit het toch net iets anders.

Stel je voor: je bent bang voor spinnen. Niet een beetje, maar gewoon: bang. 
Je gaat boodschappen doen en als je weer thuiskomt ligt er op de keukentafel een briefje van je partner en daar staat op: er is ergens in huis een spin maar ik weet niet waar. 
In dit voorbeeld mag je niet het huis uit en je mag geen hulp in roepen. 
Wat ga je doen als je dat briefje leest (en onthou: je bent écht bang voor spinnen). 

De kans is groot dat je op zoek gaat. Al dan niet gewapend met een stofzuiger of een pantoffel om ook iets daadwerkelijk te doén aan die spin. Want het is veel enger om niét te weten waar die spin is, wat hij doet en hoe hij eruit ziet dan dat je dat niet weet. Die informatie zorgt ervoor dat je je emotie beter kunt reguleren. 
Dat geldt ook voor je hond: als je hond iets tegenkomt dat hij spannend vindt én hij mag niet weg (omdat hij aan de lijn zit of omdat jij hem virtueel bij hem houdt (wat natuurlijk logisch is maar dat neemt niet weg dat het effect kan hebben op je hond)). Óf hij krijgt geen of niet op tijd jouw hulp (omdat je hem zonder dat je het bewust bent dichterbij datgene brengt dat hij spannend vindt). Dan blijft er voor hem nog maar één ding over: erop af en uitvallen. 

Ook honden die bijvoorbeeld visite spannend vinden, gaan vaak naar de mensen toe. Gaan zelfs op de voeten zitten of op de bank tegen ze aan (als dat mag). Daaruit wordt vaak de conclusie getrokken dat de hond het leuk vindt, maar dat hoéft niet zo te zijn. Overigens zeg ik niet dat iedere hond die bij visite op de voeten of de bank gaat zitten, die mensen éng vindt! Maar je kunt het niet omdraaien en zeggen; hij doet dat, dús hij is NIET bang. 

Samenvattend: 
Een hond die een prikkel spannend vindt, zich zorgen maakt, zich bedreigd voelt of bang is, hoéft niet daarvan weg te lopen. Sterker nog; heel vaak creëren wij de situatie voor een hond waarbij hij niet iets anders kan dan er naar toe gaan. Om de aanval te kiezen (agressie) of door met veel spanning de prikkel te benaderen. 

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname zonder toestemming is niet toegestaan. Delen via social media wordt op prijs gesteld.