De valkuil van socialisatie van je pup

Pups moeten de wereld om zich heen leren kennen. Het vormt hun toekomstige gedrag voor een belangrijk deel en bepaalt hoe ze hun leefomgeving gaan ervaren. En ondanks dat veel eigenaren zich daar bewust van zijn, gaat er geregeld iets mis. Tijd om daar iets aan te doen! 

Ik spreek ze geregeld; eigenaren die met volledige inzet hun pup hebben gesocialiseerd. Ze hebben de adviezen van de fokker ter harte genomen en zijn met de pup op pad gegaan, om er zeker van te zijn dat de hond in de toekomst niet angstig is voor mensen, honden, verkeer en allerlei andere prikkels. Maar het feit dat ik ze spreek, betekent meestal geen goed nieuws. Vaak zijn de pups uiteindelijk toch uitgegroeid tot volwassen honden die ergens in de loop van hun leven een probleem ontwikkeld hebben.

Positieve associaties
Socialisatie is een begrip dat vaak verkeerd begrepen wordt. Of beter gezegd, verkeerd wordt toegepast. Socialisatie is namelijk veel meer dan het laten kennismaken met prikkels. Wat het allerbelangrijkste is, is dat de pup leert dat die hond, persoon, voorwerp geen bedreiging is en het liefst als leuk wordt ervaren.
Dit doe je door elke prikkel zoveel mogelijk te koppelen aan iets dat leuk is voor je hond. Voor de meeste honden geldt dat dit in elk geval voer is. Je kunt ook met je pup spelen of hem aandacht geven. Maar voer zorgt meestal voor een goede positieve associatie. Neemt je hond geen voer aan (en thuis in de eigen omgeving wel)?
Dan betekent dat waarschijnlijk dat de prikkel zo spannend is voor je hond dat hij niet meer wil eten. Vergroot in dat geval dus de afstand!

Een belangrijke valkuil in de socialisatie, is dat wij als eigenaar vaak het tempo bepalen waarin de pup kennismaakt met de prikkel Meestal nemen we de pup, al dan niet met wat aanmoediging, mee naar datgene dat hij misschien wat spannend vindt. We lokken hem met voer er naar toe en sommige mensen trekken de pup zelfs mee.
Hoe goed bedoelt ook; het effect kan tegenovergesteld zijn van wat wij er mee willen bereiken!

Informatie en controle
De mate waarin een hond controle heeft over zijn omgeving, bepaalt voor een belangrijk deel hoe groot zijn angst is. Hoe minder controle, hoe groter de angst.
Ook de mate waarin je informatie kunt verzamelen over datgene dat je wat spannend vindt, is heel belangrijk.

Een voorbeeld; om je een idee te geven wat ik bedoel.
Stel, je komt in huis en je vindt een briefje op de tafel dat er ergens in huis een spin is. Je bent niet per definitie bang voor spinnen, maar heel blij word je er ook niet van. Het maakt voor jou heel veel uit of het een grote spin, een kleine spin, een hooiwagen, een tarantula is.. Dat is de informatie die je angst bepaalt.
Stel je vervolgens voor dat iemand jou in huis aan de hand meeneemt naar de plek waar de spin zit (waar je dus nog geen informatie over hebt en waarvan je dus niet weet of het voor jou bedreigend is of niet). Als je zegt dat je het wel wat eng vindt, zegt degene die je meeneemt dat er niets aan de hand is maar sleept je vervolgens wel mee naar die spin.
Hoe zou je je voelen?
En hoe anders zou dat zijn als je op je eigen tempo, op je eigen manier, een kijkje kon gaan nemen bij die spin om dan te zien dat het een hooiwagen is (en het dus heel erg meevalt)?

Als je je pup onvoldoende gelegenheid geeft om zelf informatie te verzamelen en op eigen tempo te gaan ontdekken wat hij van die prikkel vindt, bestaat de mogelijkheid dat je hem juist een negatieve associatie meegeeft met een prikkel. Het tegenovergestelde van wat je zelf graag zou willen!

Hoe zorg je dus concreet in grote lijnen voor een goede socialisatie van je pup?

• Socialisatie is meer dan het blootstellen aan een prikkel! Zorg voor een goede associatie van je pup met de prikkel, door het te koppelen aan voer, spel of aandacht. In elk geval aan iets dat positief is voor je pup! Je kunt NOOIT teveel positieve associaties creëren met prikkels.
• Let erg goed op de lichaamstaal van je pup! Stress-signalen, spanning in het lijf of het proberen te ontwijken van de prikkel moeten een grote rode vlag zijn voor jou als hondeneigenaar. Het geeft aan dat je hond het niet meer leuk vindt en dat je dus eigenlijk de verkeerde kant op socialiseert! Maak de afstand groter en zorg voor een positieve associatie.
• Geef je pup de gelegenheid om informatie te verzamelen over de prikkel. Laat hem op afstand kijken en als hij naar de prikkel toe wil (en het is veilig!), ga je met hem mee. Wil hij dat niet, koppel dan het kijken op afstand aan iets leuks maar dwing hem niet naar de prikkel toe te gaan. Je pup heeft dus de controle!

Als je een pup hebt of binnenkort krijgt, is het boek Een Hondenleven lang fysiek en mentaal in balans (deel 1) van Sam Turner en Martine Burgers een aanrader!

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname zonder toestemming is niet toegestaan. Delen via Facebook wordt op prijs gesteld!