Hoe maak je je pup zindelijk? Niét met een puppy-pad!

Als je een pup in huis krijgt, ligt er in elk geval één belangrijke taak op je te wachten. Nou ja, veel meer dan eentje maar laten we bij het begin beginnen ;) Je wilt natuurlijk graag dat je pup leert dat het de bedoeling is dat hij zijn behoefte buiten doet. Het liefst tijdens een wandeling maar eventueel ook in de tuin (daarover verderop meer in dit artikel). Maar in elk geval niét in huis. In mijn Facebookgroep Doet ie anders Nooit! Club, wordt geregeld de vraag gesteld over zindelijkheidstraining die niet zo lekker loopt en vaak wordt daarbij gebruik gemaakt van zogenoemde puppy-pads. Ik ben geen fan en in dit artikel leg ik uit waarom niet. 

Laten we beginnen met te kijken naar hoe de zindelijkheid van een hond zich ontwikkelt. Van zichzelf is een hond best een schoon dier. In het nest zie je al dat pups, als ze de gelegenheid krijgen, proberen om op een andere plek te plassen en te poepen als dat ze slapen. Dat lukt - onder meer door hun nog wat gebrekkige fysieke ontwikkeling - niet altijd maar vaak zie je het de pups wel proberen. Een hond heeft dus al van nature de drang om de plek waar ze zich ontlasten, te scheiden van de plek waar ze slapen. Dat maakt ook dat vroeger nog wel eens geadviseerd werd om een pup in de eerste dagen in een hele kleine ruimte (doos of te kleine bench) te zetten 's nachts. Zodat de kans dat de pup 's nachts zich zou ontlasten, kleiner zou worden. Het werkt inderdaad, maar uit dierenwelzijn-oogpunt is het niet zo heel erg aardig. De pup wordt op deze manier gedwongen plas en ontlasting op te houden, terwijl het fysiek eigenlijk nog niet echt goed in staat is om dit te doen. Het is een heel stuk aardiger om er 's nachts een keertje uit te gaan zodat je pup ook gewoon comfortable slaapt. Jij moet ook wel eens plassen toch, 's nachts? 

Als je een jonge pup in huis hebt, is het belangrijk dat je je realiseert dat die in de eerste periode echt nog om de haverklap naar buiten moet. Als in: zeker na het eten/drinken, slapen en spelen. En dan ook echt zo goed als gelijk daarna. Dat maakt dat je op een dag bij een jonge pup wel zo'n 10 keer per dag met hem buiten staat, als je wilt voorkomen dat hij in huis plast of poept. Jep. Zo'n 10 keer. Oók als het vriest, sneeuwt, regent of 35 graden is. 
Ik kies er zelf voor om mijn pups ook te leren dat het ok is om in de tuin hun behoefte te doen. Niet overal waar ze maar willen, maar op een vaste aangewezen plek. Het kan namelijk heel erg prettig zijn als je hond niet alleen maar tijdens een wandeling plast of poept, maar dat ook in de tuin kan en wil doen. Denk aan: 
- als je zelf ziek bent en een dagje niet kunt wandelen (gaat je hond niet dood aan hoor, een dagje niet 😉)
- als je hond ziek is en het niet verstandig is om te wandelen
- als het te warm is om te wandelen (midden op de dag)
- als je hond bang is voor vuurwerk en het is rondom de jaarwisseling
- als je hond bang is voor onweer en je zit in de zomer
- als je hond waar dan ook bang voor is waardoor je hond niet mee wil wandelen

Let op: dit is géén pleidooi om niet met je hond te wandelen!! Natuurlijk is het het meest ideale als je met je hond kunt wandelen maar de realiteit is nu eenmaal dat dat niet altijd lukt, om welke reden dan ook. En dan is het handig als je een plekje achter de hand hebt waar je hond zijn behoefte kan doen. 

Je leert een pup dus buiten te plassen en te poepen door hem vooral na het eten/drinken, slapen en spelen naar buiten te doen. Op een rustige plek waar er weinig afleiding is en waar je hond zich veilig genoeg voelt om zijn behoefte te doen. Zeker jonge pups vinden het buiten soms zo spannend, dat ze er tijdens de wandeling niet aan denken om te plassen of te poepen. Dat doen ze niet bewust, maar ze zijn zo met hun omgeving bezig dat het 'er niet van komt'. Je pup plast dan dus niet bewust pas als hij binnen is, maar hij durft het buiten niet of heeft daar te veel afleiding. 

Wat er dan nogal eens gebeurt (en dat is de aanleiding voor dit artikel), is dat mensen gaan werken met puppy-pads. Voor wie het niet kent; dit zijn eigenlijk een soort van luiers die je op de grond legt en waar je je pup op zet op het moment dat je denkt dat hij zijn behoefte moet doen. De pad vangt de urine op en je kunt daarna de pad weggooien (en weer een nieuwe neerleggen). 
Het voordeel is dat je pup niet plast op je vloer. 

Maar er is één heel groot nadeel en dat is dat je op dat moment je hond eigenlijk zindelijk aan het maken bent op een ondergrond die buiten niet voorkomt. Als een hond zindelijk wordt, koppelt hij het vaak aan een bepaalde ondergrond. Zo zie je heel vaak dat een hond wel zijn behoefte doet op gras, maar niet op steen. Of andersom, als de hond geleerd heeft als pup zijnde dat hij op steen moet plassen of poepen. De ondergrond is dus belangrijk. Het kan voor je hond een soort 'signaal' worden: daar moet ik plassen. 
Als je een pad gebruikt en je hond doet daar zijn behoefte, wordt dat dus het signaal: daar moet ik plassen. Hij denkt dat dat de plek is waar hij naar toe moet als hij nodig moet. 
Hij is dus best zindelijk. Heel goed zelfs. 
Alleen heb jij hem geleerd dat hij het op die ondergrond van een puppy-pad moet doen.... 
Hij weet niet dat dat eigenlijk nu niet de bedoeling is, in elk geval niet voor de lange termijn. 

Daarom ben ik dus geen fan van puppy-pads. 
Je loopt namelijk een heel groot risico dat je je hond twee keer zindelijk moet maken. Eerst doe je dat op de ondergrond van de pad en daarna moet hij ook nog eens leren dat het de bedoeling is dat hij het buiten doet. Op weer een andere ondergrond. 
Dat is verwarrend én voor jou extra werk dat heel vaak het zindelijkheidstraject vertraagt. 

Mijn advies als je binnenkort een pup krijgt: bijt door de zure appel heen en ga écht elke keer even naar buiten. Oók als je op een appartementencomplex of flat woont... Dat is lastig, begrijp ik helemaal. Maar waarschijnlijk uiteindelijk sneller dan twee keer zindelijk maken.
Als je niet 10 keer wilt wandelen (snap ik!), kies dan een vast plekje uit in de tuin waar je je hond naar toe brengt om zijn behoefte te doen (na het slapen, eten/drinken en spelen). 

Lees je dit artikel te laat en heb je de puppy-pads al/nog in gebruik? 
Haal dan de pad weg uit huis, maar ga elk half uur/uur naar buiten mét een puppy-pad onder de arm. Die leg je ergens neer waar je wilt dat je pup kan plassen en laat hem daar zijn behoefte doen. Elke keer maak je de pad wat kleiner, waardoor je pup automatisch uiteindelijk op het gras gaat plassen. Goed belonen ná het plassen (niet tijdens! dat leidt vaak veel te veel af) en volhouden. Het wordt echt beter: bijna alle honden worden op den duur zindelijk... 

PS: het kan best even duren voordat een pup zindelijk is. Ja, sommige zijn al zindelijk met 12 weken, maar er zijn ook honden die met een half jaar nog af en toe een ongelukje hebben. Als het nog te vaak is naar je zin, check dan ook altijd even de dierenarts! Maar weet dat het ook even kan duren. 

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel is niet toegestaan zonder schriftelijke toestemming. Delen van de link naar dit artikel via social media wordt op prijs gesteld.