Als je hond niet zonder jou kan zijn; negeer hem NIET!

Het is een wijd verspreid onzin-verhaal over honden die niet zonder hun eigenaar in huis kunnen zijn zonder dat ze blaffen of slopen of onzindelijk of onrustig zijn. Er wordt volop geroepen dat dergelijke honden "verwend" zijn. Dat ze teveel aandacht krijgen. Dat jij als eigenaar er zelf voor gezorgd hebt dat je hond het lastig vindt zonder jou. Daar word ik erg verdrietig van. Maar waar ik dan nóg verdrietiger van wordt, is het "advies" dat vervolgens gegeven wordt. Want dat is niet alleen voor jou als eigenaar maar ook voor je hond erg stressvol en een aantasting van het welzijn van je hond. 

Waar ik het over heb? 
Over het "advies" dat gegeven wordt om "de hond te negeren als hij problemen heeft met het alleen zijn" (of zonder jou zijn. 
Het advies is niet alleen erg onaardig voor de hond en voor jou als eigenaar. 
Maar er is ook nog een aanzienlijk risico dat het probleem dat jouw hond heeft, alleen nog maar groter wordt. Met alle gevolgen van dien. 

Honden die het moeilijk hebben als jij er niet bent, voelen zich rot. 
In de meeste gevallen voelen ze zich eenzaam en soms zijn ze als gevolg van die eenzaamheid gefrustreerd omdat ze graag naar je toe willen en dat lukt niet. Die emoties zorgen ervoor dat een hond gedrag laat zien dat voor jou een probleem is. Blaffen, janken, slopen of onzindelijk zijn. 
Super rot! 
Maar niet alleen voor jou, ook voor je hond. 

Als je erbij stil staat dat je hond doet wat hij doet, omdat hij zich eenzaam voelt. 
Dan kan ik me haast niet voorstellen dat je het een goed idee vindt om je hond te negeren. 
Hem geen aandacht meer te geven. 
Want hij voelt zich al rot zonder jouw aandacht als je er bent. 
Dan maakt het feit dat hij steeds minder aandacht van jou krijgt, zijn eenzaamheid alleen maar groter! 

Ik denk wel te weten waar de gedachtengang vandaan komt om dit te adviseren. 
Vanuit het idee dat deze honden teveel gehecht zijn aan hun eigenaar bijvoorbeeld. 
Ze zijn soms onvoldoende zelfstandig genoeg om zich alleen staande te houden. 
En het klopt. 
Dat kan één van de oorzaken zijn van problemen rondom het zonder eigenaar zijn. 
Het feit dat een hond te afhankelijk is van zijn eigenaar om zich zonder die eigenaar ok te voelen. 

Maar... de oplossing is dan niet om hem in een isolement te plaatsen waar zijn behoefte aan de eigenaar alleen maar groter wordt! Als je een hond die te afhankelijk is van zijn eigenaar wilt helpen, moet je hem leren om zelfstandiger te zijn op een manier die zijn zelfvertrouwen ook vergroot. Niet op een manier die alleen maar spanning en stress geeft, omdat je niet meer aan een basisbehoefte van hem voldoet. 

Dus ja: als je samen met mij werkt aan het probleem dat je hond niet zonder jou kan zijn, gaan we kijken naar de mate van aandacht die je aan je hond geeft. En kijken we of we dat - op een hele geleidelijke manier - iets (!!) kunnen verminderen (!!). Let op: iets.... en verminderen. Dat is iets heel anders dan: compleet negeren. 

Een hond kan niet zonder jouw aandacht en liefde. En ik ga er maar van uit dat jij ook als honden-eigenaar geen hond genomen hebt om hem maar de hele dag te negeren. Ik vind dat je een hond nooit voldoende liefde kunt geven (wat overigens niet perse hetzelfde is als aandacht 😉) Als het uit balans is waardoor het een probleem veroorzaakt, is het goed er kritisch naar te kijken. Maar dat is iets heel anders dan volledig negeren. Doe dat niet. 

Wat je wel kunt doen? 
Begin met het kijken naar de gratis masterclass met 10 veel gemaakte fouten bij het leren alleen zijn. Klik hier om mee te doen.