Als je hond pittig, eigenwijs of een karaktertje is...

Herken je dit? Dat je deze of één van deze woorden wel eens gebruikt als je je hond beschrijft? 
- Pittig
- Eigenwijs
- Meneertje of mevrouwtje
- Karaktertje

 Ik word er zelf altijd wat bozig van merk ik als mensen hun hond zo beschrijven. Maar kon er nooit echt de vinger op leggen waarom. Nou ja, wel enigszins maar kon nog geen goede beschrijving vinden. Totdat de Amerikaanse trainster Denise Fenzi op Facebook een quote deelde van Amy Cook. Een andere Amerikaanse trainster. Zij verwoordde mijn irritatie in een korte zin:
"Stubborn in relation to a dog: owner not getting their way"

Om in het Engels te blijven: wat mij betreft “spot on”.
Wat ze zegt is, als je het letterlijk vertaalt:
“Eigenwijs (als je het hebt over een hond): eigenaar krijgt niet zijn zin"

En dat is het precies waar ik zo geïrriteerd van raak! Ik denk namelijk niet dat een hond pittig, eigenwijs, of een meneertje/mevrouwtje of karaktertje is. Nou ja, het kan wel. Maar dat is meestal niet de context waarin dergelijke woorden gebruikt worden. Meestal zegt iemand het namelijk over haar hond op het moment dat de hond iets doet wat je als eigenaar liever niet ziet. Omdat er een bepaalde (meestal negatieve) emotie onder ligt. Of omdat je het als eigenaar het niet getraind hebt. In beide gevallen is het niet iets dat je de hond kunt verwijten. En meestal worden dit soort labels, want dat zijn het, gebruikt om de schuld af te schuiven op de hond. Daar word ik boos van.

En tuurlijk… ik weet het. Het is niet zo zwart wit. Eerlijk is eerlijk; Hailey heeft hier in huis de ‘bijnaam’ Heksje. Omdat ze door haar verleden soms heel snibbig kan reageren naar Griffin toe. Op een moment dat ik denk, nou nou. Dat mag best een beetje minder. Maar ik realiseer me heel erg goed dat ze dat niet doet omdat ze ‘stom’ is. Maar dat ze dat doet omdat ze zich op dat moment zorgen maakt over haar eigen lijf en leden. En daar gaat het denk ik vaak mis. 

Waarom maak ik me daar zo druk om? 
Je loopt het risico dat je, als je gaat denken over je hond als zijnde eigenwijs, pittig en meer van dergelijke labels, dat je uit het oog verliest waarom je hond doet wat hij doet. Ik weet dat de kans groot is dat jij  je bezig houdt met wat je hond voelt. En daar ben ik al superblij mee. Maar ik weet ook, uit de praktijk door te werken met een heleboel eigenaren, hoe makkelijk het vervolgens ook weer is om dit te vergeten als je hond iets doet wat vervelend, lastig of gevaarlijk is. Dat is geen onwil van een eigenaar. Begrijp me ook niet verkeerd; ik zeg niet dat je een slechte eigenaar bent als je dit soort labels gebruikt. Het feit dat ik me daar aan irriteer en me er aan erger, zegt ook vooral iets over mezelf. Dat ben ik me terdege bewust. Maar ik hoop wel dat, door mijn irritatie hierover te delen, er meer bewustwording komt over de invloed van dit soort labels op hoe we met onze honden omgaan.

Want ik geef even een voorbeeld.
Stel je voor, je hond moet geborsteld worden. Maar elke keer als je je hond op zijn rug borstelt, probeert hij je hand vast te pakken. Je legt dat voor aan de fokker van je hond en die zegt tegen je dat meneertje pittig en eigenwijs is (ik gooi ze er allemaal maar even in ;) ) en niet geborsteld wil worden. Dus dat je maar door moet pakken (wat dat dan ook betekent)

Of… je doet het anders..
Je praat met iemand die begrijpt hoe een hond in elkaar steekt. Die persoon adviseert je om even te laten checken hoe het met de rug staat van je hond, omdat er naast dit borstelen ook nog wat andere signalen zijn dat je hond misschien fysiek niet lekker in zijn vel zit. Bij een controle door dierenarts blijkt dat je hond pijn in zijn rug heeft.

Gedrag ontstaat op allerlei verschillende manieren, waarbij allerlei factoren een rol spelen. Veel dingen die je hond in het verleden meegemaakt heeft, vormen zijn gedrag van nu. In dat kader valt me, nu ik veel ook voor mij onbekende mensen virtueel spreek in mijn Doet ie anders Nooit! Club op Facebook, dat er mensen zijn die denken dat een hond een heel kort geheugen heeft. Ik heb vier dagen en vier uur gehoord. Ik heb geen idee waar die aanname vandaan komt, maar ik wil toch wel graag van de gelegenheid gebruik maken om dat idee te verwijzen naar het land der fabelen.
Misschien is er een onderdeel van het geheugen dat zo snel weer gewist wordt… Ik kan het me niet voorstellen maar he: ik ben ook geen neuroloog of deskundig op alles wat te maken heeft met het geheugen van de hond. Maar er blijft zéker meer over wat een hond zich nog wel herinnerd. Als dat niet zo zou zijn, zou socialisatie geen zin hebben. Maar zouden ook negatieve ervaringen in het verleden het gedrag van je hond niet beïnvloeden. En als je een hond hebt met probleemgedrag, denk ik dat de kans groot is dat je weet dat die ervaringen heel vaak een hele grote invloed hebben.

Behalve die leerervaringen spelen ook dingen mee als persoonlijkheid en het genenpakket van je hond. Maar ook: aan welke prikkels wordt je hond blootgesteld en welke emoties voelt hij daar bij? Die emoties leiden vervolgens weer tot stress en die combinatie samen leidt weer tot gedrag. Het is dus complex. En niet zo eenvoudig als dat een bepaald label, een bepaald persoonlijkheidskenmerk, ervoor zorgt dat een hond iets doet of juist niet.

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel is niet toegestaan. Het delen van de link via social media wordt op prijs gesteld.