Mijn uitvallende hond accepteert mijn nieuwe pup niet...

Op de foto hiernaast zie je Ean en Griffin, mijn inmiddels overleden Flatcoated-reu Ean en Griffin die hier op de foto bijna een half jaar oud is. Leuk, hoor ik je denken, maar waarom moet ik naar leuke plaatjes van spelende honden kijken terwijl ik graag informatie wil over hondengedrag? Nou… omdat het misschien lijkt dat samen spelen de normaalste zaak van de wereld is als je een pup in huis. Ik kan je uit eigen ervaring beloven; dat is het niet. Het kan hard werken zijn om het voor elkaar te krijgen. In dit artikel deel ik met je hoe ik dat gedaan heb.

Het is een vaak gehoorde opmerking: pups worden niet gebeten door volwassen honden. Met soms zelfs de toevoeging dat als een volwassen hond dat wel doet, dat dat “abnormaal” is. Maar sta er nog maar eens even bij stil. Hoe “gewoon” gedraagt een pup zich eigenlijk, als je dat afzet tegen het gedrag van een gewone volwassen hond?

Een pup springt, bijt (hard!), blaft en is ongecontroleerd. Voor een hond die zelfvertrouwen heeft en voldoende geoefend heeft in hoe hij moet reageren op andere honden (en vooral pups), hoeft dat geen probleem te zijn. Maar als je als hond in het verleden slechte ervaringen gehad hebt met pups of met volwassen honden, kan dat springen, bijten, blaffen en ongecontroleerd gedrag als heel bedreigend en spannend overkomen. Met als gevolg dat een hond dan toch een pup bijt of in elk geval probeert te bijten. Gewenst gedrag? Absoluut niet natuurlijk. Maar “abnormaal” is toch echt een predikaat te ver. 

Ean is een hond met weinig zelfvertrouwen en met negatieve ervaringen met andere honden. Dat is door middel van training, inmiddels een heel stuk beter geworden. Maar toen wij Griffin eind februari introduceerden, was duidelijk te merken dat hij de pup toch wel erg spannend vond. Want inderdaad: hij beet, blafte, piepte en was ongecontroleerd. Allerlei gedragingen die hem waarschijnlijk deden denken aan de onbekende honden door wie hij in het verleden was aangevallen. En ook Griffin was nieuw, en onbekend. En gedroeg zich “raar”.

Gevolg?
Een verre van ontspannen Ean (en een verre van ontspannen eigenaren, zal ik eerlijk bekennen) die zijn best deed om met behulp van agressie die “indringer” te verdrijven. Natuurlijk was dat geen optie, dus we moesten alles in stelling brengen om Ean duidelijk te maken dat Griffin geen échte bedreiging was waarvoor hij agressie moest inzetten. Dat ook een waarschuwing met lichaamstaal voldoende was om Griffin uit zijn buurt te houden.

Veiligheid
Management is in zo’n geval het allerbelangrijkste; veiligheid van de pup gaat immers boven alles. Dat betekent dat je beide honden gescheiden moet houden. Maar; je wilt ook dat ze toch in elkaars aanwezigheid zijn zodat ze toch op de een of andere manier zich gaan realiseren dat de pup erbij hoort (en blijft).

In ons geval deden we dat met twee hekjes.

Onze kamer was zodanig ingedeeld dat er een ruimte tussen de hekjes , een soort “niemandsland”. Alex (mijn partner) en ik verdeelden ons; de ene bij de ene hond, de ander bij de andere hond zodat beiden onze aandacht ook kregen.

Langzamerhand zagen we dat ze dichterbij de hekjes gingen liggen en zo maakten we stukje bij beetje het stukje niemandsland kleiner.
Het was niet allemaal gelijk “pais en vree”: er waren nog diverse momenten waarop Ean zich zodanig voelde dat hij naar het hek ging om Griffin weg te jagen…

In zo’n geval is het voor een eigenaar op de tong bijten..
Je eerste reactie is immers om je volwassen hond te laten weten dat het echt echt echt niet de bedoeling is dat hij uitvalt naar dat schattige lieve pupje dat je hart al veroverd heeft. Maar… er is niets waarmee de kans dat het goed komt, kleiner wordt, dan met zo’n correctie (ook al is die alleen verbaal!)!) Hoe dat werkt, kun je in dit artikel lezen.

Activiteiten
Vaak is het voor honden gemakkelijker om buiten, waar ze de ruimte hebben om weg te gaan, elkaar beter te leren kennen. Dat betekent dus dat het verstandig is om gezamenlijke wandelingen te maken, waarbij je de situatie wel zodanig moet creëren dat je altijd controle hebt over de situatie. Zodat de volwassen hond niet toch alsnog uitvalt naar je pup. Over je pup heb je verbaal nog geen controle.. dus het is verstandig om die niet los te laten in aanwezigheid van je volwassen hond. Die zou ik aan de riem laten. Of je je volwassen hond los kunt doen of aangelijnd, hangt af van de gehoorzaamheid van de hond én natuurlijk of hij gelijk in de aanval gaat of daarvoor fysiek contact met de pup nodig heeft. Dat bepaalt ook of je alleen met de honden kunt gaan wandelen of met minimaal twee personen.

Muilkorf
Toen er zo weinig spanning meer was met twee hekjes tegen elkaar, zijn we een hekje weg gaan halen. Daarna namen we de spannendste stap, namelijk met behulp van een muilkorf (veiligheid voor alles!) aan de wandel. Toen dat resulteerde in spel, hebben we het uiteindelijk aangedurfd zonder muilkorf en Griffin nog aan de lijn.

Band
Dé sleutel tot het elkaar accepteren, is het creëren van een sociale band zonder conflicten.Speeltjes en voer kunnen ook voor de volwassen hond lastig zijn om te delen. In ons geval kreeg Griffin wel speeltjes, maar wel speeltjes waarvan ik wist dat die voor Ean niet van hoge waarde waren. Zodat hij zich daarover in elk geval ten opzichte van Griffin geen zorgen hoefde te maken.

Om een sociale band te creëren, zijn een paar factoren erg belangrijk. Een van die factoren is het samen ondernemen van leuke dingen en daarbij een positieve associatie opbouwen. Daarom is het samen wandelen al een eerste mooi begin. Een andere goede optie is het aanbieden van hersenwerk aan beide kanten van het hek.

Tijd
Een hele belangrijke factor (waar ik persoonlijk moeite mee had) was: tijd! Geef je volwassen hond de tijd om te wennen aan de nieuwe huisgenoot en hem de ervaring te geven dat die andere hond echt geen bedreiging is voor hem en een goed speelmaatje kan zijn. Wij worden in het algemeen ook niet zomaar de beste vrienden met een onbekende. Daar is een tijdsspanne voor nodig en dat geldt voor onze honden ook. In het geval van Ean en Griffin heeft het zo’n 6 weken geduurd. Ik ken honden bij wie het veel sneller ging, maar ik weet ook dat het in sommige gevallen een half jaar kan duren..

Samengevat, wat moet je wel (en niet doen) als je een pup wilt introduceren bij je uitvallende hond?
1. Veiligheid gaat boven alles. Zorg voor veiligheidsmaatregelen zoals hekjes, lijnen en een muilkorf

2. Straf je volwassen hond niet voor het uitvallen, hoe moeilijk dat ook is.

3. Geef beide honden dezelfde hoeveelheid aandacht en beloningen en het liefst, als dat te regelen is, als de ene hond aandacht krijgt, krijgt de andere hond ook aandacht van een ander persoon.

4. Doe zoveel mogelijk leuke dingen met beide honden tegelijkertijd, waarbij het wel zeer belangrijk is dat je nog steeds veiligheidsmaatregelen neemt.

5. Leer je volwassen hond een muilkorf stapsgewijs aan

6. Vriendschap kun je niet afdwingen! Geef dus vooral de controle terug aan je volwassen hond, hij is de enige die kan bepalen of het voor hem ok is om interactie te hebben met de pup.

7. Geef het tijd!! Het kan zomaar een aantal weken (of zelfs maanden) duren

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel zonder toestemming is niet toegestaan. Delen via sociale media wordt op prijs gesteld.