Uitvallen; wat is jouw rol in de vicieuze cirkel?
Als je hond uitvalt, is dat op zijn minst vervelend. Maar het is ook een risico. Ook als je hond niet echt bijt of wonden veroorzaakt. Het is een heikel punt om aan te halen, want er zijn een heleboel mensen die zich wél bewust zijn van de gevolgen van het gedrag van hun hond. Maar helaas zijn er ook nog steeds een heleboel mensen die dat bewustzijn niet hebben, met het gevolg dat er alleen maar meer honden bij komen die uitvallen...
Eigenaren van een uitvallende hond vragen het zich vaak af: hoe kan het nu dat mijn hond blaft, gromt en aan de lijn trekt als hij een andere hond ziet? Het antwoord is meestal niet eenvoudig te geven; het is een combinatie van factoren. Wat de meeste uitvallende honden wel gemeen hebben, is dat ze in het verleden zich ooit bedreigd gevoeld hebben door een andere hond. Ze zijn het slachtoffer geweest van het gedrag van een andere hond.
Het slachtoffer klinkt misschien zwaar. Je denkt daarbij aan verwondingen, hechtingen en fysieke schade. Maar de meeste honden zijn het slachtoffer op mentaal gebied. Hun gevoel van veiligheid is aangetast door het gedrag van een andere (meestal uitvallende) hond. En wat belangrijk is om te weten; lang niet elke hond die "het slachtoffer" benadert, doet dat met de verkeerde intentie en om schade aan te richten. Maar door diverse omstandigheden kan het wel zo lopen.
Lomp en speels
Stel: je hebt een 4,5 maanden oude, gevoelige hond. Op straat kom je een volwassen reu tegen, die erg enthousiast is en in zijn enthousiasme wat lomp doet. Hij loopt je pup omver en die piept. De lompe, speelse reu had geen kwaad in zin, maar heeft er ondertussen wel voor gezorgd dat jouw pup (in de angstfase) wel een negatieve ervaring gehad heeft met een andere hond. Een gevolg kan zijn, dat hij de volgende keer als hij een volwassen hond ziet, dat spannend vindt.
Sommige honden reageren, als ze zich eenmaal bedreigd gevoeld hebben, de volgende keer met agressie. Of op zijn minst met blaffen. Eén ervaring is daarvoor genoeg, zeker als dat in de gevoelige periodes van gedragsontwikkeling is van de hond. En zo is de vicieuze cirkel rond....
Overdreven
Ik weet overigens zeker dat er veel mensen zijn die dit artikel lezen, die denken: "pfffff.... wat een overdreven gedoe!" Honden leren van ontmoetingen met andere honden. En dat klopt. Honden leren van ontmoetingen met andere honden. Maar als je wilt dat ze de JUISTE dingen leren (namelijk dat andere honden ok zijn om mee te spelen of op zijn minst om te benaderen), is het belangrijk dat je dat als eigenaar goed begeleid. Want: één negatieve ervaring is voldoende.
Ik weet ook zeker dat er eigenaren zijn die denken: ik kan me niet herinneren dat mijn hond ook maar één negatieve ervaring gehad heeft. Dat komt omdat we bij zo'n negatieve ervaring denken aan een daadwerkelijk bijtincident. Daarvan kunnen we ons indenken dat onze hond er mentaal beschadigd door zou kunnen raken. Maar het zijn dus ook de - in onze ogen - kleine dingen die ervoor kunnen zorgen dat een hond zich bedreigd voelt of een situatie erg spannend vindt.
En dan zijn er ook eigenaren die een uitvallende hond hebben en zich niet realiseren dat ze, als ze niet hun uiterste best doen om confrontaties te vermijden, niet alleen hun eigen hond benadelen (lees dit artikel) maar ook een probleem kunnen veroorzaken voor een andere hond! Of eigenaren die denken dat hun hond sociaal en stabiel is, maar niet goed de lichaamstaal lezen. Waardoor ze alsnog (zonder daadwerkelijk agressie in te zetten) bedreigend zijn voor andere honden.
Samenvattend is het belangrijk dat je je als hondeneigenaar verantwoordelijk opstelt. Niet alleen maar omdat je daarmee je eigen hond beschermt, maar ook omdat je op die manier kunt voorkomen dat er nog meer uitvallende honden komen.
Hoe doe je dat?
1. Laat je hond nooit zonder toestemming van de eigenaar van de andere hond contact maken. Check eerst even of de andere hond er ok mee is.
2. Zorg dat je goed de lichaamstaal van jouw hond, maar ook die van andere honden kunt lezen. Zodat je goed kunt inschatten of de andere hond wel of niet als bedreigend door jouw hond zou kunnen worden ervaren.
3. Hou interacties met onbekende andere honden vooral kort. Zelfs als beide honden in eerste instantie het contact leuk vinden, kan het zijn dat het alsnog escaleert als de opwinding oploopt en het te lang duurt. Een paar minuten is meestal voldoende om het nog leuk te houden.
4. Zoek gepaste speelmaatjes, zodat je hond wel positieve contacten heeft met andere honden. Maar regisseer het, zeker in de gevoelige ontwikkelingsfases, nauwgezet om zo veel mogelijk te voorkomen dat er een negatieve ervaring is.
Heb je een uitvallende hond en wil je iets aan dat gedrag veranderen? Kijk dan vooral op deze pagina naar de mogelijkheden die ik hiertoe bied.
Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname zonder toestemming is niet toegestaan, delen van dit artikel via een link op sociale media wordt op prijs gesteld!