Hij wil spelen met de andere hond (en dan valt hij toch uit)

Je snapt er niets van. Als je hond contact maakt met een andere hond, komt het geregeld voor dat hij ermee gaat spelen door er achteraan te rennen of op een andere manier te gaan spelen. En dan slaat het ineens om en begint je hond te grommen en te blaffen (of misschien wel de andere hond proberen te bijten). Hoe dan? Waarom slaat je hond om van spel naar willen vechten? De kans is groot dat het 'probleem' niet bij de hond zit, maar dat jij een verkeerde inschatting gemaakt hebt. Dat je in een valkuil gestapt hebt waar veel eigenaren in stappen, namelijk interactie verwarren met spel. 

Als een hond gromt, blaft en 'ruzie maakt', herkennen we als eigenaren meestal wel dat er iets niet helemaal goed gaat. Dat het gedrag is dat je liever niet wilt. We vergeten overigens nog wel eens dat het geen abnormaal gedrag is! Honden geven onder meer grenzen aan door agressie in te zetten. Natuurlijk wil je dat niet, maar het is niet 'gek'. 
Dus dat moment. Dat je hond begint te grommen of proberen te bijten, dat is waarschijnlijk voor jou het moment dat er alarmbellen gaan rinkelen en dat je denkt: kak.. dit is niet de bedoeling. Maar de kans is groot dat je hond daarvoor al wel signalen heeft laten zien, die gemist zijn omdat je dacht dat het contact met de andere hond spel was. 

Dat is overigens een algemene misvatting. Mensen denken dat elk contact tussen honden automatisch spel is. En dat een hond het liefst niets anders wil dan spelen met andere honden. Sommige honden willen dat inderdaad wel, maar er zijn ook een heleboel honden die dat helemaal niet willen. Spelen niet. En zeker niet met onbekende honden. Dat is eigenlijk helemaal niet zo gek, want spel is eigenlijk iets heel intiems. Je moet je kwetsbaar op kunnen stellen en er vertrouwen in kunnen hebben dat de ander je niets doet. Dat je als hond niet iedere onbekende hond maar zomaar dit vertrouwen geeft, is niet gek. Sterker nog: dat is best slim. 
Ik vergelijk het altijd met stoeien als menselijk spel. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die iemand van de straat plukken die ze niet kennen en daar een stoeispelletje mee gaan doen. Het ravotten dat je wel doet met je partner of met je kinderen of je ouders of je broer/zus of je vrienden, dat doe je waarschijnlijk niet met zomaar iemand. Waarom niet? Omdat daarvoor vertrouwen en intimiteit nodig is. 
Dat geldt voor spel tussen honden ook! 

En net zoals elke interactie die wij hebben met anderen geen stoeispelletje is, is ook elke interactie tussen honden spel. Even aan elkaar snuffelen, een stukje lopen, elkaar verkennen, om elkaar heen draaien. Het zijn allemaal manieren waarop informatie over elkaar wordt uitgewisseld. Soms ontaardt dat alsnog in spel, soms gaan beide partijen hun eigen weg en soms ontaardt het in een meningsverschil (bv. als één van de twee niets doet met de communicatie van de ander). 

Niet elke interactie tussen honden is dus spel. Wanneer is het nu wél spel? 
- Als de lichamen van beide honden ontspannen zijn, losse lijven zonder spanning in staart of andere lichaamsdelen
- Als de rollen wisselen. Daarmee bedoelen we dat bv. eerst de ene hond achter de andere hond aanrent maar dat het ook omgedraaid wordt. Dat de hond die eerst joeg, daarna achterna gezeten wordt door de ander. 
- Als de honden zich kwetsbaar op stellen, door bv. op de grond te gaan liggen (met een ontspannen lijf!) of zich op een andere manier kleiner maakt dan de andere hond

Spel kan gepaard gaan met vocalisaties zoals blaffen, grommen en piepen. Maar; als de opwinding te groot wordt en de bovenstaande kenmerken ontbreken, is de kans groot dat het op zijn minst voor één van de twee partijen geen spel meer is.

Terug naar waar dit artikel mee begon. Hoe kan het nu dat je hond 'omslaat' van spelen naar uitvallen? De kans is heel groot dat dat wat je gekwalificeerd hebt als spel, geen spel was. Maar 'gewoon' interactie waarna je hond zich toch zorgen is gaan maken over die andere hond. 
Natuurlijk kan het ook zijn dat er iets anders aan de hand was. Het kan ook zijn dat er eerst wel spel was en daarna jouw hond wilde stoppen en de andere hond dat niet deed. Of dat je hond zich pijn deed in de interactie. Of dat de opwinding zo hoog opliep omdat het spel misschien te lang duurde, dat het daardoor ontaardde in een meningsverschil (denk aan vermoeide kleuters die na verloop van tijd vaak ook ruzie krijgen als ze te lang doorspelen ;) ) 
Maar als het zich herhaaldelijk voordoet, dan is de kans groot dat je verkeerd ingeschat wat jouw hond vindt van andere honden en de interactie daarmee. Dat het geen spel is, maar een manier om informatie uit te wisselen.

Wil je (beter) herkennen of er sprake is van spel of van spanning? 
Bekijk dan de gratis video waarin je dit leert herkennen! 

Als je hond geregeld uitvalt (in andere situaties), kijk dan eens naar mijn gratis masterclass. Titel: In 10 stappen naar een ontspannen wandeling met een niet-uitvallende hond. https://www.moniquebladder.nl/inschrijving-masterclass-uitvallen

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder. Overname van dit artikel is niet toegestaan zonder toestemming. Delen door middel van de link wordt op prijs gesteld!